Park obuhvata osnovnu planinsku masu Durmitora, djelove i površi jezera i Pivske planine, gornje djelove kanjonskih dolina Grabovice i Komarnice, kanjonsku dolinu rijeke Tare i kanjone njenih pritoka Sušice, Vaškovske rijeke i Drage. Prostire se na površini od 39.000 hektara, na teritoriji pet crnogorskih opština: Žabljak, Šavnik, Plužine, Mojkovac i Pljevlja. Najveći vrh planine Durmitor je Bobotov kuk, sa 2.525 mnm. Na preko 1.500 metara nadmorske visine nalazi se 18 ledničkih jezera. U ovim krajevima nazivaju ih "gorske oči". Najveće i najljepše je Crno jezero. Ime je dobilo zbog odraza visoke četinarske šume koja ga okružuje. Čitavom bajkovitim pejzažom dominira gorostasni vrh Međed koji se izdiže iznad jezera.

Nalazi se u centralnom dijelu planine Bjelasice, između rijeke Tare i Lima. Najveća prirodna vrijednost ovog parka je Biogradska gora, koja zauzima površinu od 1.600 hektara i jedna je od poslednje tri očuvane prašume na Starom kontinentu. Centralno mjesto u parku zauzima Biogradsko jezero. Od 1878. godine, kada su lokalna bratstva i plemena poklonila ovo područje tadašnjem gospodaru Crne Gore - knjazu Nikoli, koji je ovaj biser prirode proglasio za "knjažev zabran" – područje je pod zaštitom države. U parku ima 26 biljnih zajednica sa oko 2.000 vrsta i podvrsta. Evidentirano je više od 200 vrsta ptica, među kojima i orao krstaš. Faunu čine jeleni, srne, divokoze, vukovi, divlje svinje, lisice, zečevi, a prostor NP je stanište za više od 350 vrsta insekata. Na visini od 1.094 metra, u srcu prašume, smjestilo se Biogradsko jezero, najveće i najpoznatije u nizu ledničkih jezera na području Nacionalnog parka. Ono je poznato izletište, sa uređenim parking prostorom, restoranom, bungalovima, osvijetljenim šetačkim stazama i kamping prostorom. U ljetnjim mjesecima privlači veliki broj turista, pogotovo tranzitnih koji se na putu prema moru ovdje zaustavljaju tražeći skrovište od visokih temperatura. Prostor Nacionalnog parka i Biogradskog jezera poznat je i po arheološkim lokalitetima, sakralnim spomenicima i narodnom graditeljstvu - brvnarama, kulama, vodenicama itd.

Svojim polozajem Crna Gora pripada srednjem Mediteranu, odnosno Juznoj Evropi. Zajedno sa Republikom Srbijom, sa kojom se granici na sjeveru, ona cini federalnu drzavu - Saveznu Republiku Jugoslaviju. Na jugoistoku se granici sa Albanijom. Sa juga je od Italije dijeli Jadransko more, a na zapadu susjedi su joj bivse jugoslovenske republike Hrvatska i Bosna i Hercegovina.
Vazdusnom linijom, Podgorica glavni grad Crne Gore, udaljena je od Rima oko 500 kilometara, Pariza i Berlina oko 1500, Moskve blizu 2000 i Njujorka skoro 2 500 kilometara.
Ime Crna Gora je vjerovatno izvedeno prema tome sto su u srednjem vijeku planina Lovcen, njegova predgorja i podrucja starocrnogorskih planina bili pokriveni gustim, "crnim" sumama. Crna Gora prvi put se pominje 1276 godine, od kada postepeno zamjenjuje starije nazive za ovu geografsku i drzavnu oblast Duklja i Zeta. Italijanski izvori takodje je biljeze kao Montagna Negra, Montenegro ili Monte Negro, i otuda je naziv za nju, Montenegro, usao u zapadnoevropske jezike.
Geografske cjeline i kontrasti
Da opservacija italijanskog botanicara Baldacija o "poeticnosti i pateticnosti" crnogorske prirode nije lirsko pretjerivanje, govori cinjenica da je Crna Gora i primorska i kontinentalna i planinska zemlja. U njoj postoje cetiri klimatska tipa sa mnogo manjih prelaza i varijacija. Na sredini izmedju suptropskih i subpolarnih podrucja, nad njom se smjenjuje vazduh koji prodire od Afrike prema sjeveru i polarni koji ide prema jugu.
U Crnoj Gori ima 40 jezera. Osamdeset odsto teritorije Crne Gore cine sume, prirodni pasnjaci i livade. Ovdje rastu 2833 biljne vrste i podvsrte. Dakle, na svega 0,14 odsto povrsine kontinenta - koliko obuhvata Crna Gora zastupljena je gotovo cetvrtina biljnog svijeta Evrope.
Crna Gora je zemlja prirodnih rariteta. U njoj su na malom prostoru izdiferencirane cetiri geografske cjeline
Primorje
Izrazit kontrast ostalim geografskim cjelinama i zapravo mediteransku fasadu Crne Gore, predstavlja primorski dio.
Sirina Jadranskog mora najveca je izmedju Crne Gore i juzne Italije (oko 200 km). Taj dio Jadranskog mora je i najdublji (najveca dubina je 1330 m, na udaljenosti od 120 km jugozapadno od Boke Kotorske).
Obalska linija duga je 293,5 km, od cega su 52 km plaze. Crnogorsko primorje je veoma uzak pojas (od 2-10km), od unutrasnjosti odijeljen visokim i strmim kraskim planinama Rumijom, Sutormanom, Orjenom i Lovcenom. Obala je veoma razudjena, sa brojnim zalivima i zatonima. Najimpresivniji i najveci je Bokokotorski zaliv, koji predstavlja najjuzniji fjord na svijetu.
Zaravan dubokog krsa
Posebnu geomorfolosku oblast u Crnoj Gori cini zivopisni krecnjacki predio. Ovaj krajolik cini potpun kontrast Primorju nad kojim se doslovno nadvija. Biljni i zivotinjski svijet je ovdje vise nego oskudan. Mala parcad plodne zemlje nalaze se u kraskim poljima i vrtacama, nalik kraterima.
Krecnjak lako propusta vodu pa ni bogate godisnje padavine ovdje ne pomazu mnogo. Interesantno je da bas u tom predjelu, u Krivosijama iznad Boke Kotorske, prosjecno padne oko 480 mm vodenog taloga dnevno, sto ovu oblast cini najkisovitijom u Evropi. Paradoksalna situacija: obilje kise i gotovo nimalo vode za ljude. U ovoj oblasti nalazi se Nacionalni park "Lovcen".
Udolina srednje Crne Gore
Skadarsko jezero, plodna Zetska ravnica sa dolinom rijeke Zete i Niksickim poljem, predstavljaju trecu geomorfolosku oblast u Crnoj Gori. To je niski i jedini ravnicarski dio Crne Gore.
Nadmorska visina Zetske ravnice u sjevernom dijelu iznosi oko 40 metara, dok je Niksicko polje, koje joj prostorno pripada, cak 500 metara vise.
Ravno plodno zemljiste uz rijecne doline idealno je mjesto za ljudska naselja, pa je u Zetskoj ravnici, dolini Zete i Niksickom polju, najveca koncentracija stanovnistva u Crnoj Gori. Tu su i dva najveca grada u Republici – Podgorica i Niksic.
U ovoj oblasti nalazi se Nacionalni park "Skadarsko jezero".
Visoke planine
Sjeverni dio Crne Gore je oblast visokih krecnjackih planina. Sa zaravni i povrsi nadmorske visine oko 1700 metara izdizu se prostrani planinski vijenci i grebeni (Durmitor, Bjelasica, Komovi, Visitor), visoki preko 2000 metara. Ovi planinski vijenci su bogati pasnjacima, sumom i mnostvom planinskih jezera, kojih u Crnoj Gori ima 29. Rijeke Piva, Tara, Moraca, Cehotina i njihove pritoke su u krecnjackom dijelu terena izdubile duboka, uska korita strmih strana – kanjone jedinstvene po ljepoti i velicini. Kanjon Tare je po velicini drugi na svijetu.
U ovim oblastima nalaze se dva velicanstvena nacionalna parka – Biogradska Gora i Durmitor.

Klima
Kontrasti tla povezani su i sa klimom. Dok na Crnogorskom primorju vlada sredozemna klima, u najblizem zaledju, samo na desetak kilometara vazdusne linije, vec je kontinentalna klima. Dinarski vijenac planina Orjen, Lovcen i Rumija uzdize se strmo nad morsku obalu i kao dzinovska kulisa uveliko sprecava prodiranje primorske klime u unutrasnjost. U primorskoj zoni srednje temperature vazduha u julu se krecu izmedju 23,4 oC i 25,6 oC. Ljeta su obicno duga i suva, a zime kratke i blage.Dolinom Bojane, preko bazena Skadarskog jezera i uz rijeku Moracu, uspije da prodje jaci toplotni val, koji Podgoricu cini najtoplijim gradom u Jugoslaviji.
U sredisnjem dijelu Crne Gore, u oblasti Zetske i Bjelopavlicke ravnice, temperature u julu iznose 26,4 (Podgorica), 25,4 (Danilovgrad). Apsolutni maksimum dostize ponekad i 40 oC. Srednje januarske temperature krecu se oko 5 oC, dok je apsolutni minimum -10 oC.
U oblasti visokih kraskih planina klima je tipicna subalpska, sa hladnim i snijeznim zimama i umjerenim ljetima. Dok je na Crnogorskom primorju i u bazenu Skadarskog jezera snijeg prava rijetkost, dotle na planini Durmitor napada i do - pet metara. U sjevernim krajevima Crne Gore, a posebno na visokim planinama, zbog malih isparenja, snijeg se zadrzava nekoliko mjeseci, pa i citavu godinu.

durmitor

Polazeći od bogastava i specifičnih vrijednosti, u okviru Nacionalnog parka Durmitor je izdvojeno sedam područja sa posebnim režimom zaštite i to: prašuma smrče i jele u slivu Mlinskog potoka; kompleks crnog bora na Crnim podima u kanjonu Tare; Crno jezero sa šumom u neposrednoj blizini; dolina Škrčkih jezera i uže područje kanjona Sušice; Barno jezero sa najbližom okolinom; Zabojsko jezero sa okruženjem; i uza kanjonska dolina rijeke Tare. Prirodne vrijednosti Durmitora i rijeke Tare dobile su dvostruko međunarodno priznanje i potvrdu. Naime, u okviru projekta ''Biosfera i čovjek'' rijeka Tara je 1977. godine upisana u ekoloski rezervat biosfere svijeta, čime je zaštićena međunarodno usvojenom konvencijom. Nacionalni park Durmitor je 1980. godine proglašen za svjetsko prirodno dobro i upisan je u registar svjetske kulturne u prirodne baštine, koja se vodi pri UNESCO-u.Masiv Durmitora pruža idealne uslove za planinarenje. Na realtivno malom prostoru, moćnim tektonskim djelovanjem, stvoren je planinski svijet fantastičnih oblika. Oštri vrhovi, neki poput alpskih igala (Minin bogaz, Zupci, Sohe) i oni drugi, masivne kupole i pleća ili strana šarom isjeckana na prutove (Prutaš, Šareni pasovi,), vertikalno zasječeni (Savin kuk , Šljeme,) odjeveni u ruho unikatno (Međed), jarko obojeni (Crvena Greda) ili oni treći sedleni (Sedlen greda), uvijeni ( Uvita greda), obli (Obla glava), usamljeni ( Stožina) i dr. Zastrašujući, tamni, svijetli, minijaturni, gorostasni i svi oni skupa, na najbolje markiranom planinom na ovim prostorima su pravi raj za planinare. U nastavku ćemo Vam predočiti odabrane planinarske ture ka nekoliko navisočijih vrhova Durmitora.
BOBOTOV KUK – 2.523mBobotov kuk je najviši vrh na Durmitoru. Uspon na ovaj vrh nije samo trofej planinarskog poduhvata, već i impresivno saznanje i doživljaj raznolikosti planinskog reljefa. Ovo naročito važi za uspon sa sjeverne strane od Žabljaka. Već u podnožju, prolazi se kroz prašumsku zonu usred koje se nalazi Crno jezero. Poslije uspona, strmom stranom i neravnim dnom moćnog ledničkog toka, stiže se u katun Lokvice. Odavde, preko Biljegovog dola i ledničkog cirka Valoviti do, ugledaćete divovski lednički cirk Škrku, dubine 800 m. Odatle, nekih dvadeset minuta hoda, stiže se na sam vrh. Vidik sa Bobotovog kuka je nezaboravan i zahvata široko područje u radijusu od nekoliko stotina kilometara – od planine Rudnik na sjeveru do Orjena i Jadranskog mora na jugu, i od Kopaonika na istoku do Čvrsnice na zapadu. Osobito upečatljiv utisak ostavljaju planinski lanci crnogorskih planina, ispresijecani riječnim dolinama i živopisnim kanjonima, kao i zatalasane planinske površi, smještene oko Durmitora. Pogled na masiv Durmitora otkriva svu ljepotu nastanka ove planine, a poseban doživljaj predstavlja pogled na Škrčku uvalu i dva prekrasna jezera smještena u njoj, zatim nevjerovatne figure Šarenih pasova, neobični izgled grebena Zubci i panoramu Valovitog dola, preko koga se vidi Crno jezero i Jezerska povrč. Opisani jednodnevni izlet je nezaboravan i ne ostaje samo na njemu. Trajanje uspona 5h i 30 min.
BEZIMENI VRH - 2.487mŽabljak (1.450 m) – Lokvice (1.800 m) – Biljegov do (1.965 m) - Valoviti do (2.080 m) - Bezimeni vrh (2.487 m). Trajanje uspona 5 h i 15 min. Visinska razlika 1.040 m. Vrlo naporna tura, zbog prelaska prostranog krševitog područja. Pod samim vrhom se nalazi snježnik, do početka avgusta.
MININ BOGAZ – 2.387mPrvi je na rang listi durmitorskih vrhova po vitkosti. Oštar vrh, alpska igla, nosi ime pastira i lovca koji je na ovom vrhu i oko njega imao svoju čekalicu. Uspon od Žabljaka (1.450 m) - Lokvice (1.800 m) - Biljegov do (1.965 m) - Sagorjele ploče (2.120 m) - Minin bogaz (2.387m). Trajanje uspona 4h i 15 min. Naporna tura, zbog prelaska prostranog krševitog područja.
MEĐED – 2.287mDok je Crno jezero, taj drugi član velelepnog pejzaža, postalo šetalište, kupalište za sve brojnije turiste, njegov gorostasni susjed, nesebično podarivši blistavim jezerskom ogledalu svoj tamno zeleni lik, na radost obožavalaca prirode, ostao je “devičanski” čist. Za one planinare, koji nemaju planinarskog iskustva kretanja po srednje visokim planinama, ova tura na Međed je najeksponiranija i na mnogim mjestima zahtijeva veliku pažnju pri kretanju. Žabljak ( 1.450m) - Inđini dolovi (1.750 m) - Klještina - Mali međed (2.223 m) – Grebenski prelaz do Velikog Međeda (2.287m). Trajanje ture 4 h.
SAVIN KUK - 2.313mUz Međed, ovo je posjetiocima Durmitora najpoznatiji vrh. Staza do samom vrha, napravljena je još početkom dvadesetog vijeka za izlazak crnogorskog suverena Kralja Nikole prvog. Osim toga, ovaj vrh je privlačan i zbog legende o Savinoj void, za koju se tvrdi da je ljekovita. Predlažemo sledeću maršutu: Crno jezero (1.416 m) – izvor – Točak ( 1.540 m) - Mioč Poljana (1.569 m) – Savina voda (2.212 m ) – Savin kuk (2.313 m). Duzina trajanja 3 h.
ŠLJEME – 2.455mŠljeme nije u pravom smislu vrh, već prostrana krečnjacka gromada zaravnjenog tjemena, na visini od 2.400 metara, duzine 2 km, sa koga se u vidu glavica siroke osnove, nižu najizrazitiji vrčici do visine od 2.455 m, koliko dostiže najviši od njih. Žabljak (1.450m) – Motički gaj – Poljana - Korita - Panalj (1.813 m) - Šupljika (1.930 m) - Čista strana – Vrh Šljemena ( 2.455 m). Trajanje uspona 4h i 30 min. Visinska razlika 1.001 metar. Veoma naporna tura, obzirom na daljinu i visinsku razliku.
PLANINICA - 2.330mOvaj durmitorski vrh sve vise stiče glas prvorazrednog vidikovca, na čvorištu najviših vrhova Durmitora. U slučaju pogodnog vremena, može se provesti šitav dan u odmoru i doživljavanju najživopisnijeg planinskog svijeta kod nas. Žabljak (1.450m) – Ivan do (1.470 m) – Zminje jezero (1.520 m) - Ališnica - Planinica (2.330 m). Trajanje ture 4 h. Visinska razlika 900 m.
CRVENA GREDA – 2.175mU luku planinske panorame visokog Durmitora, posmatrane od Žabljaka, Crvena greda sa Velikim Štuocem završava ovaj impozantni luk na ivici kanjona Tare. Žabljak (1.450 m) - Ivan do – Bosača – Jablan jezero ( 1.880 m) - Crvena greda (2.175 m). Trajanje ture 3 h. Do Jablan jezera lako, a dalje umjereno naporno zbog znatne visinske razlike i prostranstva područja kretanja.
PRUTAŠ - 2.393mPrutaš je izuzetan vrh, ne samo na Durmitoru, već i šire. Krase ga blage linije grebena, zelene planinske strane, čudesni kosi slojevi ¨Prutovi¨, po kojima je dobio ime. Ako neki vrh na Dumritoru može biti sinonim prijatnog uspona i uživanja u čarobnoj visokogorskoj sredini, onda je to svakako Prutaš, Dobri do- izvor Šarban 1.700 m - Škrčko ždrijelo (2.114 m) – Prutaš (2.393 m). Trajanje 3 h i 15 min. Ovo su samo neki od durmitorskih vrhova koje možete, da ne kažemo i morate, osvojiti kada posjetite ovu planinu. Prilikom obilaska durmitorskih vrhova, imaćete priliku da se upoznate i sa LEDENOM PEĆINOM, u kojoj se priroda poigrala i stvorila predivne ledene ukrase, stalaktite i stalagmite. Zadovoljstvo disanja čistog vazduha, uživanja u netaknutoj prirodi i ukus studene planinske vode, ne može se opisati riječima - to se mora doživjeti.

Durmitor je planina i nacionalni park u Crnoj Gori. Najviši vrh je Bobotov kuk visok 2 523 metara. Smatra se da ime Durmitor potječe od keltskih riječi koje znače "planina puna vode.”
Predjeli Durmitora, po ljepoti i neokrnjenosti rijetko i autentično djelo prirode, proglašeni su nacionalnim parkom 1952. godine. Smješten na sjeverozapadu Crne Gore, park obuhvaća osnovni masiv Durmitora sa kanjonima Tare, Drage i Sušice i gornji dio kanjonske doline Komarnice, zauzimajući površinu od 39 000 ha.
Osnovna odlika reljefa durmitorskog područja jest prostrana visoravan na 1 500 metara nadmorske visine, koju presjecaju duboke kanjonske doline i sa koje se uzdižu impozantni planinski vrhovi, od kojih je 48 sa preko 2000 metara nadmorske visine i među njima najviši Bobotov kuk sa 2 523 m.
Ljepoti durmitorskog masiva posebnu draž daje 18 ledničkih jezera, nazvanih gorske oči, na visinama iznad 1 500 m. Najveće i najatraktivnije je Crno jezero. Veličanstvenosti pejzaža doprinose, pored ljepote jezerskog basena i blistave vodene površine, prostrani šumski predio koji ga okružuje i vrh Međeda, gorostasno uzdignut nad njim. Udaljeno je 2 km od planinskog gradića Žabljaka, zimskog turističkog centra Crne Gore.
Među najljepšim ukrasima parka su i bistre, silovite rijeke koje su ovom području podarile razne kanjonske doline. Posebno impresionira rijeka Tara, kako ljepotom i pokretom svojih voda, tako i dubinom i pejzažem kanjona.
Po bogastvu flore i faune, složenosti ekosustava, zastupljenosti preko 1 300 vrsta vaskularnih biljaka što predstavlja izuzetnu koncentraciju sa velikim brojem endemičnih i reliktnih vrsta, Durmitor predstavlja izuzetnu prirodnu vrijednost i trajnu inspiraciju znanstvenika i ljubitelja prirode.
Durmitorski nacionalni park obiluje značajnim brojem spomenika kulture od antičkog perioda do najnovijeg doba. Najkarakterističniji su srednjovjekovni spomenici: razvaline gradova i utvrđenja, mostovi i karaule, nekropole i samostanske kompleksi u dolini rijeke Tare.
Sva raskoš prirodnih ljepota, ambijentalnih i kulturnih vrijednosti Durmitora i rijeke Tare, preovladala je da se nacionalni park Durmitor uvrsti u popis Svjetske kulturne i prirodne baštine, odlukom Međunarodnog odbora za Svjetsku kulturnu i prirodnu baštinu, u Parizu 1980. godine, dok je rijeka Tara i njena kanjonska dolina, UNESCO-vim programom Čovjek i biosfera 1977. godine uvrštena u svjetske ekološke rezerve biosfere.

Maglić je izgrađen od permskih stijena, mezozojskog vapnenca, dijabaza i malafira, a vidljivi su i lednički tragovi. Obrastao je bukovom i crnogoričnom šumom. Gornja šumska granica je na oko 1600, a iznad te visine je plato s pašnjacima i brojnim grebenima i visovima. Najpoznatije visoravni su Vučevo (s vrhom Crni Vrh), Rujevac, Sniježnica (Snježnica), Prijevor i Mratinjska Gora. Na Magliću se nalazi i Perućica, najveća prašuma u Europi te veliki cirk Urdeni dolovi sa Trnovačkim jezerom na 1517 m. Podnožje planine i sve padine su bogate vodom, s brojnim izvorima od kojih je najizdašniji Carev Do koji nikad ne prMaglić je dinarska planina u BiH, na državnoj granici s Crnom Gorom s najvišim vrhom u Bosni i Hercegovini od 2386 metara.
Planina se nalazi oko 20 km jugozapadno od Foče uz granicu BiH i Crne Gore. Omeđena je rijekom Sutjeskom na zapadu, planinom Volujak na jugozapadu, rijekama Drinom i Pivom na sjeveroistoku te planinom Bioč na jugoistoku.esušuje.